Beste mensen, I'm HOME!!
Het is zo zalig weer thuis te zijn, verwelkomd te worden door zoveel mensen en ineens te zien hoe bevoorrecht wij hier allemaal zijn, wat een rijk land... zucht
Ik heb het expres nog even aan niemand laten weten de eerse dagen omdat ik nogal gedesoriƫnteerd was en eerst even op adem moest komen. Ik heb ook enorm genoten van de laatste dagen dat onze familie samen was, zalige etentjes en momenten. Mijn ouders zijn nu naar Spanje vertrokken voor 3 maanden en mijn broer en zus hebben elk hun eigen woonst in Leuven en Brussel. Ik heb zelf nog een paar dagen vakantie en dan begint mijn school weer en mijn leven in Antwerpen. Dus de wereld draait weer gewoon verder!
Vreemd, maar toch ook weer fijn. Ik heb enorm veel gehad aan deze reis en ik zie het zitten weer in de wereld gesmeten te worden en er gewoon voor te gaan!
Het afscheid in India was moeilijk, ik besefte dat ik de meisjes - en vooral Keziah - enorm zou gaan missen. Toen het tijd was om te vertrekken nam ik dan ook heel snel afscheid van iedereen want ik had geen zin in een hele ceremonie. Maar toen Keziah tranen in haar ogen kreeg moest ik even heel hard slikken. Ik dacht in 't begin, na jaren ervaring dat ik daar immuun voor geworden was, maar dat is (gelukkig) dus niet zo.
Verder kijk ik alweer massas uit naar mijn tweede jaar geneeskunde, popel om compleet nieuwe dingen te leren uit nieuwe boeken, om mijn nieuwe kot in te richten en weer een heel nieuw jaar vol leuke dingen te beginnen!
Dit was mijn ervaring in India; ik laat jullie weten waar & wanneer de volgende weer is...
And together we say: AMEN
dinsdag, september 11, 2007
Abonneren op:
Posts (Atom)